Bu şehrin derdi var benimle. Dizlerim tutmuyor sokaklarını yürürken. Elimi hangi ele uzatsam, cin çıkıyor içinden, çarpıyor beni. Bak yine gece burada. Kader denen şeyi tamamlamaya çalışıyorum hepsi bu. Geçiştirmeye çalıştığım birkaç an var sadece. Boşlukta sallandırıyorum ellerimi, saçlarımı savuruyorum sokağına. Bir camın buğusuna yazıyorum ezberlediğim şiirleri.
Oradasın değil mi?
Seni haklı kılacak nedenleri çıkartıyorum kutulardan. Ben yine susuyorum. Sana değil. Duvardaki gölgeme öfkem. Sıkışıp kaldım buraya. Çıkamıyorum. Bulamıyorum yolumu. Hangi rüzgara kurban edeceksin beni kim bilir… Bekliyorum. Ahh zaman… Ne zaman atacaksın kokumu üzerinden? Bilmiyorum…
Söylemiştim sana… Bu şehrin derdi var benimle. Buraya ait değilim. Ne zaman aklımı salsam geceye, sana koştu. Yetişemedim ardından. Kanım çekiliyor böyle vakitlerde. Söyle aklıma. Dönsün… Ben bu değilim. Bu kadın ben değilim.
Duyuyor musun beni?
Biliyorsun daha önce de anlatmıştım sana. Neler geçti gözlerimden. Kaç baharı soldurdu ellerim. Yüzüme yollar vurdu. Soğuktu gittiğim kentler. Kar kürümek nedir o şehirlerde öğrendim. Karın ortasında çıplak ayaklarıyla eve ekmek götüren bebekler tanıdım. Kar suyunu çekmiş ayakkabılarıyla okula gitmeye çalışan küçük çocuklar gördüm. Ben sıcak evimin mutfağında pirinç ayıklarken onların anneleri yorgun argın kim bilir nereden gelirdi gecenin bir vakti. Babalarını hiç görmedim. Kar kalkmadan o şehrin sokaklarından, babaları gelemezdi eve. Beklerdi çocuklar, buz gibi cama alınlarını dayayarak. Sen de bilirsin, oralarda kar yağdığı zaman kangren olur umutlar. Sevinmez çocuklar. Bilirler ki soğuk yakar yüzlerini. Bu yüzdendir kara tenlerinin sebebi. Burun deliklerinden girerde soğuk, ciğerlerine iner demir gibi. Haklısın kar yağmadı buralara. Yağmasında. Bir yanım hep o karlı şehirlerde benim. Belki bu yüzdendir sana gelişim, öyle sorgusuz sualsiz. Gözüm kapalı sana sarılışım yanık tenindeki kar kokusundandır. Sızlasın içim isterim. Bu yüzden gözlerine bakınca ben hüzünlenip içime ağlarım sessiz..
Anlıyor musun?
Özlediğim karlı bir şehir var benim…
Kayıtlar
16 yorum:
Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında. ... Gece arsızca kükrüyor paslı beyninde şehrin...
paslı beynimde şehrim...
ölümle paslanmış sesimde...
yüzümde acı bir tebessümle, celladıma bakıyorum...
parmaklarım o şehre değer gibi değsin yüzüne bir gece sessizce....
yanan alnımı dinlendireyim o parmaklarda... ey sesimin yankısı... ey mechul dost... bir bilsen... bilsen zihnime üşüşen kelimelerin anlamını... toprak, su ve ateş... dördüncüsüne seni ben ekledim bu gece...
ben bir çok deneme yaptım ekleme konusunda:) sonunda adım masal sapıkçısına çıktı:)
:) bir ilham perisi, bir penelope diyorum ben. demiştim sana, anlamazlar... anlamayacaklar. azınlıkların yazılarını kalabalıklar anlayamazlar.:):)
eskiden kendime yazardım o masalları... eskiden ben bencildim.:):)
hım:)) anlamadın neyse:)
yakışıklı yazalım derken koptuk mu naaptık gene:):) yoksa bu kargaşada tek kişilik bir azınlık mı var:):)
hımm:) anlatayım.. masalcı avına çıktı bu kadın geçen gün:) listesinde bir hayli masalcı eklendide:)ama hiç biri değilmiş:) martılar söledi ben bilmem:)
:):)masal kahramanları rüyalarımızı yaşadıkları müddetçe enteresandırlar der luis jorge borges.:):):)
ben hüzünlü bir geceye hazırlarken kendimi, alabora oldum.:):):)
insan vangelis dinlerken güler mi? ayıplarlar adamı:):) değiştireyim bari.:):):)
hımm.. bilemiyorum ki:) ben bir şarkı yollıyım sana:)
nasıl bir şarkı bu. nasıl yani gerçek mi? gerçek bir şarkı mı? yani pencereyi açmam gerekmiyo mu?:):):)
:)) hımm a evet gerçek bir şarkı:)
sen kazanıyorsun ama. ben bir kahramanım yenilmemem lazım.:):) düşünsene çocuklar nasıl hayal kırıklığı yaşarlar.:):):) beni değil çocukları düşün.:) ben ve çocuklar çok merak ediyoruz şu şarkıyı.:):)
bir yarışta olduğumuz bilmiyordum.. özür dilerim..
ve bir şarkıyı dinleyebilmenin bir çok yolu vardı aslında.. sen küçük odanda gölgenle dans et bu şarkıda..
http://www.youtube.com/watch?v=o0bo4a1uOzQ
bir martının kanadıdır kadın. Öyle sessiz. ve bir gölge ona elini kaldırırsa... O korkar, kaçar, uçar ve gider...
bekleme camın da, sanmam gelmez zira.. belkide şimdi dinlemelisin. o da bu şarkıyı dinliyor hem de şimdi şu anda...
o bir canavar. elleri pençe. demiştim kanatır diye. dinlemedin.
o hüznüne döner yine. başladığı yere. geceye sürer melhem diye rüyanı. hep yaptığı gibi. iyi geceler olsun şehre diye diye...
Yorum Gönder