.: yara:.

Sözlerin düzensizliğinde

Yürüyorum.

Patika bir yolun kıvrımlarına

Bırakıyorum

Sana söylemediklerimi

Bildiğin diyorum. İsteyerek

Hatta unuttuğun adımı…

Geride kalan adımlarımda siliniyor

İzlerin... Ardımda koca bir deniz

Kayboluyorum.

Uzakta bir martının çığlığı

İçimin boşluğuna çarpıyor. Ah!

Bilmiyorsun…

Yükseliyor başımda yağmur bulutları,

Islanıyorum…

Geceyi örten birkaç kelimenle,

Şehrin kedileri uyuyor

Dizlerimde.

Şimdi sen! Başka bir kentin

Dar sokaklarından birinde

Bir odada susuyorsun.

Gözlerinde rüzgâr

Ellerinde sildiğin adım

Varlığımı gizleyerek nabzından

Büyütüyorsun karnındaki yarayı…

Neslihan öncel / adam

17 haziran 2009 / sakarya

blog içerisindeki tüm yazı ve şiirler neslihan öncel' e olup izinsiz kullanılamaz...