30 Kasım 2008 Pazar

not


....









"Zaman çabuk geçiyor Meliha...
Ve sanırım bize mucize gerekiyor..."











neslihan öncel/ duvar notları

















...


21 Kasım 2008 Cuma

boz!

....






"avuçlarıma

siniyor
hiç dokunmadığım
bir mevsim..."







Boyanıyorum... Boylu boyunca uzanıyorum yanına. Ayaklarım boşluğu itiyor. Bir körün telaşında, el yordamıyla arıyorum dizlerimdeki izlerini... Kaç kez uyumalıyım göğsünde? Ne kadar sevebilirim seni? Hangi gözünle bakarsın saçlarımın rengine? Hangi elin dokunur parmak uçlarıma? Hangi eşikten atlamalıyım canını yakmadan... Korkuyorum!!




"Seninim.. Al ve ört üstümü.Sakla beni bileklerine."





Dört duvar ve bir oda... Küçük bir pencereden umuyorum ışığı. Değer (mi) yüzüme nefesin? Üşürmüyüm sen arkanı döndüğüne.... Sessiz çığlıklar atıyorum içimden. Soluğum gecene karışıyor... Bir "Ah!" yapışıyor dilime. Düşmüyor dudaklarımdan. Kilitlerim eski ve paslı. Yağmur altında kalmak nedir bilir misin? Beklemek senelerce hiç dokunmadığın bir mevsimi ... Gizlenmiş ve unutulmuş sözler var avuçlarımda. Bul hepsini... Boz oyununu kaderin.




Bir mumun ışığı kadar gözlerim. Yanımdan gelip geçerken gölgeler, titriyorum. Sönsem, ağır bir mum kokusu saracak etrafı... Genzin yanıcak belkide. Gözlerini kapat ve say içinden... Kaç yağmurlu gecede bekledin beni? Kaç sokak kovdu seni köşebaşından? Buradayım.. Şimdi saçlarımın bağını çöz ve öp, sevdiğin tüm kadınları bağışla hatrıma..






neslihan öncel / kırık zaman






....

hiç yazmadık!

....










çözüldü, boğazımdaki düğümler …
gecene bulaşan bir iz kaldı sırtımda
gerçekle düş arası
kırıldı camdan masal
sebebi yağmur, rüzgar ve kış
birazda SEN!!


kalanadır diye kör olası sabahlar
biz aşkı hiç yazmadık...










neslihan öncel/ kırık zaman





















...

19 Kasım 2008 Çarşamba

yoktum!

...







"kokunu yasla sırtıma ve sakla
uzun bir yol sana kaybolmak için
al ve git!
yoksul bir kimsesizlik
emanet ettim düşlerine
git!"







uzak ve yorgun bir bahardan bakacak gözlerin... izleyeceksin tüm adımlarımı. ve ezberleyeceksin adımın geçtiği tüm sokakları... caddeler sana bakacak, vuracak rüzgar yüzüne, sert bir tokat gibi patlayacak yanağında. karanlık odamın penceresinden izleyeceğim seni. sözler saklandı, yarım yamalak kurduğumuz cümlelerin ardına.. herşey olması gerektiği zamanda, olması gerektiği gibi. değil/mi?

kırık bir camdan esiyorsun şimdi, uzaktan.. ve saçlarım savruluyor geceye. unutabilirim adınla başlayan günü. yanağımdaki çukur mezar. gülüşüm tören olsun. yazılmamış ne varsa sığdırdım avuçlarımdaki çatlaklara. sustum. en çok onlar sevdi seni. ben yoktum.


onlar!

onlar yaslarken terli bileklerini sana ve için için kemirirken seni dillerinden düşen her kelimede, ben hecelere böldüm kendimi. saklandım kapıların arkasına. ellerim dizlerimde. sustum. suçluydum. en çok onlar sevdi seni.
ben
yoktum.






neslihan öncel / kırık zaman











....

8 Kasım 2008 Cumartesi

"gracias a la vida"


....



"herzaman asla elimize geçmeyecek birşeyler kalıyor. ve zamanla içindeki özlemi bastırmayı öğreniyor insan."



"gracias a la vida"




kalkamıyorum oturduğum kaldırımdan..dizlerimi karnıma çekmiş öylece duruyorum.
rüzgar esiyor, yağmur yağıyor.. kar.. buz.. çamur.. sonra güneş açıyor tekrar.. ağaçlar yeşilleniyor...
ama... ama dizlerim hala karnımda... kaldırımdayım... insanlar gelip geçiyor önümden. kuşlar uçuyor ve kelebekler...
görüyorum hepsini.. karıncaların ayak seslerini duyuyorum yine... hayat devam ediyor... ben bakıyorum öylece..
dalgalar vuruyor sahile....bazen okşuyor...bazen dövüyor...dinliyorum.gözlerimi kapayıp.. zaman geçiyor...

öğreniyorum.. . rüzgar olmayı...






neslihan öncel / oda





teşekkürler sana A...T na








....