iki köprü arası

kızıl ormanların asi ruhu
sen!
yosun kokusunu sevdin
dizlerimdeki,
hazla koşarak ateşlere
atarak yüreğini;
mor dağların ötesin de uzak,
amber kokulu sabah
iğde yapraklarının giziydin
dokununca sırları dökülen...

yağmurlu bir sokakta
yolunu bulmaya çalışan bir gölge
ıslak toprağın hüznünü
sürükleyen bir ırmağın kıyısına,
giderek çoğaltan ümitlerini...

yoksul sessizliğin mührü
belki de boynunda ki bende,
derin sularda
bulduğum; adı "rüya" olan
ılık bir yaz gecesi
içime akan sesin...

biliyorum ki, daima oradasın,
iki köprü arası
boğazın sularına gerili yüreğin
martıların ıslak kanadında
kumdan düşlerim
görkemli bir kale olmayı bekliyor,


istanbul'un durgun uyanışında
nefesimsin eriyip kanıma karışacak,
ellerim dizlerim bileklerim
yanık tenine hasret



sen benim kaderimsin!!!






neslihan öncel/oda


(K) ay zamanı