bu gece dokunma

bu gece dokunma bana
bırak
sensizken hangi kuyularda
boğulur düşlerim
bileyim
omuzlarımda nefesin olmadan
hangi yüksekten düşerim
çakılır mı ruhum
senin geçip gittiğin kaldırımlara
hangi şehir bana lanetler yağdırır
iz bıraktığım akşamların ardından
bu gece dokunma bana
bırak
sensiz iklimlerin
rüzgarları vursun yüzüme
tir tir titresin bedenim
sen boğazda adımı anarken
avaz avaz
dalga dalga vursun hasretin
gözlerime
bu gece dokunma bana
bırak
sensiz kaç kere ölürüm
görmeliyim...
sen!
anlatılmamış masalların kahramanı
dudağımdaki çatlakta gizliydin bunca zaman
yanağımdaki çukur senin dileğindi
ve işte kabul etti Tanrılar
tüm kehanetler çözüldü
özgür bıraktım ruhumdaki martıları
şimdi söndür ışıkları
gün kaderi döndürmeden
geleceğim






neslihan öncel/ oda


(K)ay zamanı