12 Mart 2009 Perşembe

duvar notları

.




ağzında yuvarlanan söz çarpınca dişlerine, küskün bir kadın gibi zorlar nefesini. dilin suya değse, su gelir mi dile? ağzının karalık kuytularında gizlediğin söyleyemediklerini anlatır mı? insan kendine sessiz sadece. kendinin celladı. hiç bir su temizlemez seni. arındırmaz artık hiç bir ten, başka bir kentte unuttuğun ruhunu. daha kısa ve daha yavaş adımlarsın caddeleri. karton kutuların köşesine biriken toz kadar sahipsiz anıların, bir soluk bekler. ince bir rüzgarda savrulup gitmek, karışmak hayata ...








neslihan öncel / duvar notları

bahar 2009





.

Hiç yorum yok: