10 Ocak 2008 Perşembe

Öyle Masaldınki İçimde..

Bak tam orası.. Gözünün en net gördüğü nokta.. Oraya bak.. Oraya kaçabilir misin? Kendinden kaçabilir misin? Ani ve sıradan bir sebeple hayatla bir türlü anlaşamayacağını anlayarak korktuğun / Senden / Sen senden korkup, kendinden, sen kaçabilir misin o karlı tepelere..

Boş ve gri bir duvarı hiçbir anı ve hiçbir kimseyi düşünmeksizin boyamak kadar zor.. Karın ağrısı kadar sancıyarak bir şeyler mi büyüyor içimizde?

Susar diye!

Ağlar diye!

Düğümlenir diye!

Kaçar diye!

Sarar diye bedenini!

Neden olmuşsa ve kime!

Ne oluyorsa ve kime!

Renklerin köküne ve dünyanın dibine dair

Boş ve gri bir duvarı hiçbir anı ve hiçbir kimseyi düşünmeksizin boyamak kadar zor.. Karın ağrısı kadar sancıyarak bir şeyler mi büyüyor içimizde?

Bu sessiz oyunu bozmak istiyorum / Bozalım mı / Bozulsun mu / Bozar mısın

Dinle!

Ölüm gibi bir ellerim.. Dokundukça kendime, sen diye sarıldıkça kendi kendime etlerim çürür gibi.. Toprak gibi üzerimdeki lanet..

Dur!

Yüzüme bak !

Kendi uzağına koş şimdi..

Gör!

Gör diyorum sana kör / Kör bir karanlık her şey.. Ellerinle yoklayarak ve kollayarak kendini duvarlarıma dokun, birazdan bulacaksın ışığa giden yolu.. Kör bir karanlık her şey, birazdan ışığı yakacaksın..

Özledim..

Kokunu ve saçlarındaki hayatları.. Kör gözündeki martıları ve parmaklarındaki tütün kokusunu.. Özlediğim birkaç şey var / Sana söylemeliyim.. Onları anlat bana.. Sana dair gerçekleri.. Anlat.. Parmaklarını ve aralarını.. Ellerini ve o kapıyı tutuşunu, açışını v e nasıl vurduğunu..

Öyle güzel ve öyle masalsın ki içimde..

Kokun üzerimde/mi hala bil(m)iyorum..

Yastığıma kapadım yüzümü ve yorganın altındayım o masal hala devam ederken o ormandayım.. Kar yağmamış o kışa, yaprakları dikmemiş kadın ağacın dallarına ve çoktan sabah olmuş o sokakta..Uyumamış.. Uyuyamamış..

Sokağa atıp kendimi, çantam boynumda ve ellerim ceplerindeyken, cebimdeki son parayı sana gelen bir taksiye verebilmenin ihtimalini hesaplarken ve üstüne birde özlemişken seni, dinlediğim tüm şarkılar anlamsız geliyor ve ben daha önce hiç izlemediğim kadar kadın programı izliyorsam, kendimi ağlatmak için.. Ağlayamıyor muyum? Anlatamıyor muyum?

Çık dışarı o kapıdan / önce o kapıyı aç.. Aç ve çık.. Birkaç basamak ve bahçe kapısı.. Hayatla arandaki son kapı değil belki ama bir süre derin nefes alabilirsin.. Kimse duymadı..

Yürümelisin...





Nslh@n

Hiç yorum yok: