29 Ocak 2008 Salı

kalmak...

Başladığım yerdeyim. Gezindim durdum evin içinde. Eşiklerden atladım. Odalara girdim. Perdeleri kapadım. Hep başladığım yere geri döndüm. Yüzümü yıkadım. Saçlarımı taradım. Masaya oturdum. Bir fincan kahve içtim. Sokak kapısını açtım. Üç mermer basamak indim. İlerledim bahçede. Kar yağıyor. Biliyor musun? Asfaltları yerlere çakan bendim o gece. Elimdeki çiviler eksildikçe etimi çiviledim, dişimi çiviledim ve gözlerimi... Durmadım. Birileri gitsin diye şehirler ektim yollara. Kendime kalmak için bir adres aradım. Bulamadım. Birileri gitti ben bulamadım.

"Kalmak" dediğim neydi ki;


“Kalmanın” kapıları kapandıkça yüzüme, saçlarımın arasından kurtardım her birini. Ellerimi sakladım sonra kibrit kutularına. Kabuk bağlamış yaralarımı yoldum. Kanattım kendimi. Giden onlardı, kalan ben. Bulamadığım adresler, kalamadığım kapılar vardı. Her bir kapı evvele kitliydi. Bir hevesten heder olsam, kimse sevmezdi beni. Kokumuz tanıdık, korkumuz yakındı oysa.


İnsan neresinden başlar gitmeye? Giderken tükürür mü kum saatlerine? Geçmiş kemirirken içimi, bir “kal” geliyor dilime, sonra bir dilek, tam da şuramda işte; kirpiğimden ucuna, iki kaburgam arasından bir gülümseme düşüyor denize. “Gitme” desem intihar sayılırdı o halde git.


Birileri gitsin diye şehirler ektim yollara. Kendime kalmak için bir adres aradım. Bulamadım. Birileri gitti ben bulamadım. Gidemediğim gibi kalamdım da herhangi bir adreste...




neslihan


kış 2008








12 yorum:

Adsız dedi ki...

ne gidebildik ne kalabildik.
iki arada bir arafta kalakaldık. ne insan ne yılan. hem insan hem yılan. sahip olduklarımız değil sahip olmadıklarımız bizi biz yapan.

aaa evet asıl mesele. hep aldatmaya çalışırım zaten. ben bir akrepim. aldatırım. kadınlara zaafım var. bana güvenmesin kimse. bu kadar içmeseydim diyorum ama salla gitsin. gitsin diye şehirler eken sen değilmisin. kendine kalmak için. heyhat. vadi. ey vadi. sesimin yankısı. şimdi bir yankılasaydın beni. o zaman gecemi paralayan şu canavarları öldürürmüşüm gibi geliyor. pardon. sende bulamadıydın dimi.. pardon.

sıradan cümleler dedi ki...

sesin sana geri döner de seni yakalaR olduğun yerde.. dedi kadın. sevinmiştiÇ:)

efrasiyab dedi ki...

Vahimlerin en şairanesi sen.
madem sevindin o zaman bende sevinirim.

şey diyecektim... hiç umudun varmı. bu geceliğine bana borç versen. söz yarın öderim.

sıradan cümleler dedi ki...

"umut" dedi kadın.. Umudun teri ellerimde soğumdan tut, üşütmeden sar, ellerinle..

efrasiyab dedi ki...

ama kar yağarken kirlenen bir şeydi benim yüzüm. görmeni istemem. dışarısı soğuk hem. ellerim buz. üşütürüm onu. sen tut. hem onu hem beni. titriyorum bak.

sıradan cümleler dedi ki...

ödünç isteyen sendin değil miydin? yoksa ben bulut muyum hala? inmedim mi gökten zembille? neyse...

sağ omuzuna üfledim nefesimi, birazdan orada olur. ısınır mısın bilmem.. Umarım. umarım..

efrasiyab dedi ki...

:)ısındı. çok sağol. kırmızı başlıklı kızı yazıyorum.:) yarına yetişir mi bilmem. ısındımya. yetişir herhal.

sonra,
Her nerede başlar ve biterse aşk ve acı, yerini bulutlardan daha iyi bilen yoktur. ondan. acaba biraz ip ucu versen. tıkandım.

sıradan cümleler dedi ki...

ip ucu.. bir ipim yok ucunu tutupta sereyim yollarına... zira bulut olur yağabilirim / yağmur.. camına vurabilirim / rüzgar..

ben susmalıyım belki de ve sen kurtarmalısın zavallı kurdu o kızın elinden....

efrasiyab dedi ki...

pencereyi açtım. uzattım rüzgarı tutayım diye. yağmur damladı ellerime. ellerin ellerime.
şimdi anlıyorum yağmur yağmayınca neden çiçekler solar. :)

onları okşuyorsun ellerinle. benimde bir sardunyam var. ona neslihan diyorum. hoşuna gidiyor.:)

sıradan cümleler dedi ki...

"neslihan" babamın ilk aşkıymış.. babam kavuşamadan ölmüş neslihan. bu yüzdendir belki de babam bile uzaktan sevmiştir beni. okşamamıştır saçlarımı, öpmemiştir çukur yanakalrımdan. sen sev sardunya nı .. ben arasıra gelir yağarım nasıl olsa:)

efrasiyab dedi ki...

değil mi ki bir bahar arifesi düşmüştüm ana rahmine ve sevgisizlik buram buram alkol kokarak yapışmıştı genlerime. baba sende bir boşluk. bende bir cinnet. dedimya sahip olduklarımız değil sahip olmadıklarımız bizi biz yapan.

sen yanlış bir leyla. ben limansız bir gemi. bu yüzden işte.:) her şey bu yüzden. adem gibi havva gibi. baba bir eksiklik bizde. bu yüzden iki yanlış. biz iki yanlış.:)

sen uyu kraliçem. sana iyi geceler. :)

sıradan cümleler dedi ki...

iki yanlış bir doğruyu götürürdü bilirim.. bilirim gitmeyi de.. bir adres gerekliydi çoğu zaman.. zaman zaman adresler geçti elime. dedim kimi zaman.. ama zaman.. ah zaman.. gitmeyi beceremedğim gibi kalamadımda zaman zaman..


huzurla ve sıcakta...


sevgiyle...