!!!

Her şey iki kişilikti.. Duvarda ki yüzdüğüm resim, yüzümü sürdüğüm tenin ve o akşam üstü, saat yediyi beş gece yol iki kişilikti.. Kulağına söyleğim yalan, kendinle sevişen sessizlik, ezildikçe akan içim, içimden dışama çıkan terim, elim, parmağım ve boynum..
Gözlerimde konuşan kadın vardı.. Sana söylüyordu aslında ben dudaklarımdan itiyordum ona ait hayatları ve yalanları belki de gizlediği hesapları.. Kaç hesabı vardı yarına ve kaç isimsiz, beti benzi atmış gecesi..
Yüzündeki çizgeleri kopardı attı kadın ve sakladı ağaç kavuğuna, o gördü ve arkasını döndü.. Sadece sustu.. Mucizler beklemiyordu kadın ve zaten inanmıyordu da gökkuşağının yedi rengine..
Ruhunu astı çoktan saçlarına ve vazgeçti kokundan..
Vazgeçti..

nslh@n