güneşi saklayan zaman bulutları...

Bıçak sırtında yürüyorum, gittiğim yer kuzey. Gecenin içinde ilerliyorum alacakaranlığa doğru; kalbim hala paranoyakça planlıyor herşeyi. Kendi kendime verdiğim kaçıncı ceza bu kim bilir?
Güneşi saklayan zaman bulutlarının inatçı ve alaycı gülümseyişi beni güçsüz kılıyor.Elim kolum tutmuyor böyle bitmeyen gecelerde.
Dalgaların uzaklara taşıdığı kalbimi al ve özgür bırak;
Kaçacak yer kalmadı..
Nefes alabildiğim tüm zamanlar boyunca gökkuşaklarını kovaladım. Çünkü tek bir dilek hakkım vardı. Maviyi dileyecektim,sonsuz maviyi..
Gittiğim yeri bilmiyorum, sadece olduğum yerin farkındayım. Burası kelebekler vadisi. Şarkı söylüyorlar duyuyorum ben içlerinden geçerken..
Hayaller, yüreğimle beynim arasında kısa yolculuklarda gidip geliyor.Mola vermeye gereksinim yok sadece biraz yoruldum ve anladım ki; Hissetmedikçe hiç bir şey gerçek değil..
Soğuk gecenin içinde ilerledim, rüzgarlar adımı söylüyor. Kelebekler ardımda şimdi.
Bu sefer gün doğumu yaklaşırken başarısız olmayacağım, karanlık geride kalacak. Güneşi saklayan zaman bulutları orada olsada, sonsuz aşk için devam edeceğim, başka yol yok..

nslh@n