3 Kasım 2007 Cumartesi

ya da her şey yalan...

Herşey çok karmaşık beynimde. Her gün engellerle dolu bir test yığını gibi çalışma masamın üzerinde,çözmesi neredeyse imkansızmış gibi görünen. Ve derin bir nefes alıp düşünüyorum. Sadece bir nefes daha.
Ne zamandır sürükleniyorum bu soğuk akıntıda?
Ve düşünüyorum,sadece bir dua yenmiş dudaklarımdan dökülen. Bir şeyler kayıp,bir şeyler eksik ya da herşey yalan.
Bazen beni saran boşluktan nefret ediyorum,gördüğüm tüm cevaplar beni çevrelediğinde.
Bir zamanlar,günün birinde herşeyin iyi ve güzel olup olmayacağını sorgulardım. Koşarak, uçarak ,uykusuz gecelere hapsolarak. Derin bir nefes alıp düşünürdüm herşeyi. Ama bir şeyler eksik ya da kayıp belkide yalan.
Kendimden ve sevmediğim herşeyden kaçıyorum. Her geceyi son gecemmiş gibi yaşıyorum. Belki yarın hiç olmayacak. Direnmeyi kesmek gerek bazen, sorular cevap bulamadığında ve elinde maviler kalmadığında.
Hayatın akışıyla tuzağa düşürüldüm.
Tutulmuş bir zamanın yansıyan rüyasıydı hayat...

Hiç yorum yok: